એ ચાલી જાય લડખડાતી
હજી તો માંડ ઓળા ઉતરે છે
પાનખરે જ્યાં રૂપ બતાવી દીધા હોય
વસંત પછી જ એની બહાર નોતરે છે
એ કાળની કેડીઓનો ધીમો પગરવ
કેમ જાને કોને હવે કોતરે છે
ખુદ સાંજની એ મઝધારે આવીને
કિનારે કિનારે બેસીને એ વિસ્તરે છે
હર હંમેશનો ખેલ હું પામી નથી શકતો
અહીં કોણ કોને છેતરે છે?
એ રોજ સાંજે ખાલિ કરીને જાય મારું હૈયું
તો પાછું સવારે આવીને કોણ ભરે છે
તું ભલે આજે મારી યાદ બની હોય
અહીં ક્રિશ્ન તો રોજ રાધા સ્મરે છે
---------shoonyavat